Η φετινή ελαιοκαλλιεργητική περίοδος έφτασε στο τέλος της, και μαζί της ολοκληρώθηκε και η ελαιοσυγκομιδή.

Ήταν μια χρονιά απαιτητική, γεμάτη προκλήσεις από την αρχή της άνοιξης μέχρι και την ολοκλήρωση της συγκομιδής Μάρτιο μήνα.

Κατά την ανθοφορία την άνοιξη του 2024, οι θερμοκρασίες ήταν ασυνήθιστα υψηλές για την εποχή. Παρ' όλα αυτά, τα δέντρα παρουσίασαν πολύ καλή άνθηση και ικανοποιητική καρπόδεση. Ωστόσο, η ανομβρία έκανε από νωρίς την εμφάνισή της, με ελάχιστες βροχές τον Μάρτιο και τον Απρίλιο ενώ από τον Μάιο και μετά δεν έβρεξε καθόλου.

Ο Ιούνιος και ιδιαίτερα ο Ιούλιος, χαρακτηρίστηκαν από παρατεταμένο καύσωνα με θερμοκρασίες άνω των 35°C, προκαλώντας ισχυρό θερμικό στρες – ειδικά στα ξερικά δέντρα. Ο καρπός δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί σωστά, με αποτέλεσμα να μείνει μικρός σε μέγεθος και σε πολλές περιπτώσεις να έχει και υποανάπτυκτο κουκούτσι.

Παρά τις επεμβάσεις με σκευάσματα θερμικής προστασίας και βιοδιεγέρτες, η επίδραση του καιρού ήταν τόσο έντονη που τα σκευάσματα κατάφεραν απλώς να καθυστερήσουν ή να μειώσουν τα συμπτώματα – όχι να τα εξαλείψουν. Οι πρώτες αξιόλογες βροχές ήρθαν στα τέλη Οκτωβρίου, πολύ αργά για να επηρεάσουν την παραγωγή. Ο καρπός παρέμεινε μικρός, και τα δέντρα δεν είχαν τη δύναμη να τον θρέψουν επαρκώς.

Η χαμηλή απόδοση του καρπού σε λάδι ήρθε να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Ωστόσο, σε κάποιους ελαιώνες που εφαρμόστηκαν συγκεκριμένοι βιοδιεγέρτες, φάνηκαν θετικά αποτελέσματα: το τελικό μέγεθος του καρπού ήταν αισθητά καλύτερο, ειδικά μετά τις βροχές του Νοεμβρίου και τις πρώτες μέρες του Δεκεμβρίου. Τα φύλλα άρχισαν να επανέρχονται στο φυσιολογικό τους χρώμα, μετά το κιτρίνισμα που προκάλεσε το θερμικό στρες.

Τα καλά κλαδεμένα δέντρα ξεχώρισαν, καθώς είχαν την απαραίτητη ζωτικότητα για να θρέψουν όσο μπορούσαν τον καρπό. Ένα ακόμα αξιοσημείωτο στοιχείο της χρονιάς ήταν πως, μέχρι και τις αρχές Μαρτίου που ολοκληρώθηκε η συγκομιδή, ο καρπός παρέμεινε σε πολύ καλή κατάσταση, χωρίς σημάδια δάκου και χωρίς καρπόπτωση λόγω υπερωρίμανσης.

Δυστυχώς, ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα ήταν η έλλειψη εργατικών χεριών. Οι διαθέσιμοι εργάτες ήταν λίγοι και το κόστος εργασίας ανεβασμένο, την ίδια στιγμή που η τιμή του ελαιολάδου είχε αρχίσει να μειώνεται. Το γεγονός ότι η συγκομιδή ολοκληρώθηκε Μάρτιο μήνα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, ωστόσο ιδανικά, θα πρέπει να ολοκληρώνεται έως το τέλος Δεκεμβρίου ή το πολύ αρχές Ιανουαρίου, ώστε το δέντρο να έχει τον απαραίτητο χρόνο να προετοιμαστεί για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε όλο και πιο συχνά υψηλές θερμοκρασίες κατά την περίοδο της ανθοφορίας και των καλοκαιρινών μηνών, ενώ η ανομβρία σε πολλές περιοχές ξεπερνά τους 6 μήνες.

Ως παραγωγός, αυτό που έχω παρατηρήσει είναι πως το σωστό κλάδεμα, σε συνδυασμό με τη χρήση σκευασμάτων που ενισχύουν τις άμυνες του δέντρου, είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης – ειδικά για τους ξηρικούς ελαιώνες. Στους ποτιστικούς, όταν υπάρχει διαθέσιμο νερό, τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα, αλλά πλέον βλέπουμε και πολλές γεωτρήσεις να στερεύουν.

Και επειδή η δουλειά του ελαιοπαραγωγού δεν σταματά ποτέ, ξεκινάμε σιγά-σιγά την προετοιμασία για τη νέα καλλιεργητική περίοδο 2025 – 2026, ελπίζοντας σε καλύτερες καιρικές συνθήκες, περισσότερες βροχές, διαθέσιμα εργατικά χέρια και μια καλύτερη τιμή για το ελαιόλαδο.

Καλή συνέχεια σε όλους και καλές παραγωγές!